Vanochtend was ik weer helemaal fit toen ik in mijn Sneeuwwitje-kamer-met-7-bedden wakker werd. Alleen mijn knieën waren niet te spreken over de omwegen die armee en steenlawine hadden veroorzaakt. Zoals gebruikelijk met dat soort gewrichten houden ze vooral niet van naar beneden gaan. Op de Weissenstein (1289 meter) is dat lastig.
En eerlijk gezegd: ze hebben gisteren hard gewerkt. Dus besloot ik om ze een beetje te sparen vandaag. Ik heb de route aangepast zodat er zo min mogelijk hoogtemeters in zitten. Dat betekent dat ik vandaag geen foto’s vanaf de toppen van de Jura heb gemaakt. Ik ben naar beneden gelopen en dan aan de rand van het bos, boven dorpjes als Lommiswil, Selzach, Lengnau, Pieterlen richting Biel gelopen. Vandaaraf langs de oever van de Bielersee verder naar Twann.
En het is zondag, dus geen geschiet van het leger.
In Biel komt Twann “op de borden” zodat ik langzaam tot mezelf kan komen.
Ik weet overigens niet wat ze in Biel met de trottoirs hebben. Bang voor loslopende olifanten?
Ik ben niet van de selfies maar hier moet het toch even.
Ook de collegae poseren nog even.
Je kunt me hier ook drinken. Twanner wijn.
Slapen doe ik in Ligerz, een dorp verderop, in een lucht-bed-en-ontbijt in een oeroud huis. Vanuit het raam zicht op spoorlijn en Bielersee…
En dan nog even de statistieken: 39,7 km, hoogtemeters omhoog 174, omlaag 1024. Wandeltijd ongeveer 8:40 uur.
Zwitserlaan 
Hast dir hoffentlich auche einen Schluck Twanner gegönnt 🍷Prost👍🏻Silvia
Natürlich! 🍷und sogar Weinsuppe gegessen 😊